ตอนที่ผมเริ่มต้นเป็นครูภาษาไทยระดับมัธยม หลังจากที่เรียนจบปริญญาตรี ใหม่ ๆ ผมพบว่า พวกเด็กนักเรียนมัธยมล้วนแต่น่าทึ่ง น่าสนใจ พวกเขามีความสามารถด้านวรรณกรรมที่น่าตื่นตะลึง และโดยเฉพาะ อิ่มเอมนักเรียนคนโปรดของผม เธอเป็นนักเรียนที่มีความสามารถ และอายุเพียง 14 ปี ทางภาควิชามีความประสงค์ ที่จะส่งเธอเข้าร่วมประกวดหัวข้องานเขียนเรียงความร่วมสมัย ในฐานะตัวแทนของโรงเรียน และผมก็ได้รับมอบหมายให้ติวเข้มเธอเป็นพิเศษ
โดยปกติเราจะติวเข้มกันหลังเลิกเรียน แต่อาจจะเป็นเพราะอิ่มเอมเธอเริ่มโตเป็นสาว และเธอก็เริ่มให้ความสนใจกับร่างกายที่ดูอวบอิ่มของตนเอง และในที่สุดเธอก็ดึงดูดความสนใจของผมได้ หลังเลิกเรียนวันหนึ่ง เธอเข้ามาพบผมที่ห้องพักครู เพื่อที่จะติวเขียนเรียงความกันตามปกติ และเธอบอกว่าวันนี้เธอสนใจ หัวข้อในเรื่องการกระตุ้นเร้าทางเพศ ซึ่งแน่นอนว่าผมจะต้องประหลาดใจ และก็ไม่คิดว่าคณะกรรมการจะชื่นชมกับหัวข้อแบบนี้ แต่ก็ไม่อยากปิดกั้นจินตนาการของเด็ก เราอาจจะใช้หัวข้อนี้ในการฝึกซ้อมก็ได้
เธออ่านสิ่งที่เธอเขียนความเรียงให้ฟังว่า การถูกกระตุ้นเร้าทางเพศของผู้ชาย จะนำไปสู่การแข็งตัว ส่วนผู้หญิงการตอบสนองทางร่างกาย ก็คือ หัวนมจะแข็งตัว ผนังช่องคลอดจะเปียกชื้น นั่นก็เพราะสิ่งที่มากระตุ้นเร้าทางร่างกาย เช่น การสัมผัสและฮอร์โมน สามารถมีอิทธิพลให้เกิดอารมณ์ทางเพศได้ แน่นอนว่าเมื่อเธออ่านจบ ผมย่อมอดไม่ได้ที่จะมองไปที่หน้าอกหน้าใจ สมบูรณ์อิ่มเกินอายุของเธอ และสามารถมองเห็นได้ว่าใต้เสื้อนักเรียนบาง ๆ ของเธอวันนี้ หัวนมสองข้างของเธอกำลังชูชัน ดึงดูดความสนใจของผม โดยปราศจากเสื้อยกทรงใด ๆ และอิ่มเอมก็มองมาที่เป้ากางเกงของผมด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าเจ้าจ้อนน้อยมันก็กำลังขยายตัว แต่ผมก็ไม่อยากให้เธอสนใจ ผมจึงให้ความเห็นกับบทความของเธอต่อว่า มันยังขาดความสมบูรณ์ในเรื่องของบทสรุป
แต่อิ่มเอมกลับบอกว่า สิ่งที่เธอค้นเจอใน google มันไม่ละเอียดมากเพียงพอ และเธอก็ยังไม่เข้าใจเรื่องต่าง ๆ อีกมาก เธออยากจะให้คุณครูช่วยอธิบายให้ฟัง แน่นอนว่าผมย่องต้องพยายามรักษาบทบาทของครูที่ดี แต่อิ่มเอมก็ทำให้ความพยายามของผมล้มเหลว
“หนูอยากให้ครูแสดงตัวอย่าง” ว่าแล้วเธอก็เข้ามาลูบไล้เจ้าจ้อนของผม ผมจับมือเธอไว้ทันที และก็ต้องยอมจำนน เพราะเธอไม่ยอมหยุด แต่กลับเกาะกุมเจ้าจ้อนน้อยเอาไว้แน่น สำหรับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งถ้าคิดว่าเธอเป็นมือสมัครเล่น ผมรู้ว่าอิ่มเอมมั่นใจว่าเธอสามารถดึงดูดความสนใจของผมได้ เธอหย่อนคอเสื้อให้ผมเห็นว่า เธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน และนั่นก็ทำให้ผมไม่อาจจะทนได้อีกต่อไป
“ครูคิดว่า เราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอย่างจริง ๆ จัง ๆ ตามครูมาเถอะ”
“คุณครูอยากจะไปที่ไหน วันนี้พ่อแม่ของหนูไม่อยู่บ้าน และพวกเขาก็คงไม่กลับจนกว่าจะถึงวันเสาร์ หนูคิดว่าเราน่าจะไปติวกันต่อที่บ้าน” และก็เป็นอย่างที่คุณคงจะเดาได้ ในที่สุดผมก็ต้องช่วยให้อิ่มเอมทำความเข้าใจในเรื่องของการกระตุ้นเร้าทางเพศในห้องนอนของเธอ
บนเตียงกว้างเรามองสบตากันอย่างเงียบ ๆ และอิ่มเอมก็ดูเหมือนจะมั่นอกมั่นใจกับร่างกายของเธอ อิ่มเอมดูเอียงอายเพียงเล็กน้อย แต่เธอก็เข้ามาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของผม
“หนูเข้าใจถูกต้องไหม หากหนูอยู่กับผู้ชายที่เปลือยเปล่า และหนูเอาอกเอาใจเขาอย่างดี เขาก็จะเกิดอารมณ์ทางเพศ”
ไม่พูดเปล่าเธอยังคงคุกเข่าลง และปลดกระดุมกางเกงของผม ออกพร้อมกับปลดปล่อยเจ้าจ้อนจนดีดผึงออกมา อิ่มเอมจงใจยั่วยุอารมณ์ของผม โดยใช้ริมฝีปากสีชมพูน่ารัก เอาอกเอาใจเจ้าจ้อนน้อย ๆ จนมันแข็งขึงผงาดเงื้อมขึ้นมาจนผมแทบระเบิดคาปากของเธอ และตอนนี้เราทั้งคู่ต่างก็กำลังหายใจหนักหน่วง จนเกือบจะหอบ ผมดึงเธอขึ้นมาบดจูบอย่างหนักหน่วง และก็ตะโบมโลมไล้หน้าอกหน้าใจของเธอ ฉีกถึงเสื้อนักเรียนของเธอออก อย่างทนไม่ได้ในที่สุด หัวนมตึง ๆ ของเธอตอบสนองต่อการสัมผัส ผิวเปลือยเปล่าของเธอแดงระเรื่อน่ามอง และในที่สุดเราก็สูญเสียความเป็นตัวตนของเราในฐานะครูกับลูกศิษย์ ภายใต้ความหลงใหลของเราซึ่งมีต่อกันและกัน
“หนูดีใจที่ครูชอบการกระตุ้นเร้าของหนู” ผมจับเต้านมเต่งตึงคู่นั้น เข้าด้วยกันและบีบมันเข้าจนชิด พร้อม ๆ กับสอดเจ้าจ้อนแข็งขึงของผมไว้ระหว่างเต้าทรงอวบ ๆ คู่นั้น และเธอก็เริ่มที่จะสร้างแรงเสียดทาน ในขณะที่โยกขยับเสียดสีไปมา จนในที่สุดเจ้าจ้อยของผมก็ต้องพ่นน้ำเข้าใส่หน้าอกหน้าใจของเธอ จนกระจัดกระจายเปรอะไปหมด และเธอก็ดูมีความภูมิใจมาก ๆ เธอเลียทำความสะอาดให้ผม พร้อมกับปราดเอาคราบน้ำขาว ๆ เข้าเลียจนสะอาด
“หนูเข้าใจแล้วว่าหนูควรจะสรุปอย่างไร” เชื่อไหมว่า ผลการประกวดความเรียงในปีนั้น อิ่มเอมได้รับรางวัลชมเชย และแน่นอนว่าหัวข้อที่เธอเลือก ย่อมไม่ใช่การกระตุ้นเร้าทางเพศ แต่ผมก็ภูมิใจที่ทำให้เธอเข้าใจ หลักการสรุปบทความ สำหรับความเรียงในย่อหน้าสุดท้ายในที่สุด อิ่มเอมเป็นความทรงจำที่ยากจะลืมเลือนของผม ตลอดชีวิตความเป็นครู เราไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกเลย เพราะสิ้นปีการศึกษานั้น เธอก็ไปสอบเข้ามัธยม 4 ที่โรงเรียนในกรุงเทพ ฯ และผมก็ไม่ได้ข่าวคราวของเธออีกเลย
